ΝΙΚΟΛΑΕ,ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ; ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ!

ΝΙΚΟΛΑΕ,ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ; ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ!

 

Ὡς γνωστόν, τό 325 στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας εἶχε λάβει χώρα ἡ Α´ Οἰκουμενική Σύνοδος κατά τοῦ Ἀρείου. Ὁ Ἄρειος ὑπεστήριζε, ἐν ὀλίγοις, ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός, ἀλλά ὅτι εἶναι δῆθεν τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Κάτι ἀνάλογο δηλ. μέ αὐτό πού λένε πολλοί σήμερα, ὅτι ''ναί μέν ὁ Χριστός ἦτο μεγάλος εἰρηνοποιός, φοβερός ἐπαναστάτης, φιλόσοφος, πρωτότυπος κοινωνιολόγος'' καί ὅ,τι ἄλλο θές ἀκοῦς, κλπ., ἐκτός ἀπό τό ὅτι ἦτο ὁ σαρκωμένος Θεός. ''Ἔ, ὄχι ὅμως ὅτι ἦτο καί Θεός'', λένε.Ἔτσι, λοιπόν, γιά νά ἀντιμετωπισθοῦν τότε καί γιά νά καταδικασθοῦν αὐτές οἱ βλάσφημες περί Χριστοῦ δοξασίες, συνεκεντρώθησαν οἱ 318 θεοφόροι Πατέρες εἰς τήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Πρόεδρος τότε τῆς Συνόδου ἦτο ὁ βασιλεύς Κωνσταντῖνος. Ἐκεῖ, ἕνας ἀπό τούς ἀρχιερεῖς πού ἔλαβαν μέρος εἰς τήν Σύνοδο αὐτή, ἦτο καί ὁ σήμερα τιμώμενος Ἅγιός μας Νικόλαος.Σέ κάποια δέ φάσι τῆς Συνόδου, κατά τήν στιγμή πού ὁ Ἄρειος προσπαθοῦσε νά ἀναπτύξη τήν δαιμονική διδασκαλία του, πού ἔθιγε τόν Χριστό, πού ἔθιγε τήν σωτηρία μας, τότε ἀκριβῶς, ζήλῳ οὐρανίῳ πυρποληθείς ὁ Ἅγιος Νικόλαος, τοῦ ἔδωσε ἕνα δυνατό ράπισμα, ἕνα δυνατό χαστούκι δηλ., πού ἄστραψαν - ἄς τό ποῦμε λαϊκά - τά οὐράνια!Ὡς ἐκ τούτου, ὅπως εἶναι φυσικό, διαμαρτυρήθηκε ὁ Ἄρειος ἐνώπιον πάντων καί ἐνώπιον φυσικά, τοῦ βασιλέως. Καί μάλιστα, στηριζόμενος εἰς τόν τότε ἰσχύοντα νόμο, ὁ ὁποῖος ἔλεγε, ὅτι μπροστά εἰς τόν βασιληᾶ ἀπαγορεύεται ρητῶς καί κατηγορηματικῶς τό χαστούκισμα ὁποιουδήποτε ἀπό ὁποιονδήποτε. Κανείς καί σέ κανέναν δηλ. δέν ἔπρεπε νά τό κάνη. Μάλιστα, ἦτο τόσο αὐστηρός ὁ νόμος, πού προέβλεπε παρακαλῶ, νά κόβεται τό χέρι ἐκείνου πού θά ἔδινε χαστούκι σέ κάποιον ἄλλον, μπροστά στόν βασιληᾶ. Ἦτο ἀσέβεια δηλ. πρός τόν βασιληᾶ, ἐκτός τῶν ἄλλων.Ἔτσι λοιπόν, δεσμευόμενοι τρόπον τινά, ἀπό τόν τότε ἰσχύοντα αὐστηρό αὐτόν νόμο, καί λίαν ἐπιεικῶς, μποροῦμε νά ποῦμε, φερόμενοι, σέ πρώτη φάσι βέβαια, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀλλά καί κάποιοι ἀρχιερεῖς τῆς Συνόδου, συνεφώνησαν καί ἀπέβαλαν τόν Ἅγιο Νικόλαο ἀπό τήν Σύνοδο καί, πρός καιρόν, τόν ἐφυλάκισαν, μετά τό πέρας τῆς Συνόδου, σέ κάποια ἐκεῖ φυλακή. Ἐν συνεχείᾳ θά ἐσκέφτοντο καί θά ἀπεφάσιζαν γιά τό τί ἔμελλε γενέσθαι περαιτέρω, γιά τό τί θά ἔκαναν μετά περί αὐτοῦ, γιά τόν Ἅγιο Νικόλαο. Τί ἀποφάσεις θά ἐλάμβαναν.Βλέπετε, ὁ νόμος περί χαστουκίσματος ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, ἀγαπητοί μου προσκυνηταί, ὅταν ἐθεσμοθετήθη, δέν προέβλεπε ἀσφαλῶς τήν περίπτωσι ἐάν ὁ χαστουκίζων θά ἦτο ἐνάρετος ἤ θά ἦτο χαρισματοῦχος ἅγιος μέ ἕνα σωρό ἐν ζωῇ θαύματα, ὅπως ἦτο ἐν προκειμένῳ ὁ Ἅγιος Νικόλαος.Ἐξ αἰτίας λοιπόν ὅλων αὐτῶν, ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀφοῦ ἀπεβλήθη ἀπό τήν Σύνοδον, ἔμενε στήν φυλακή μέσα ὑπομένων, θλιβόμενος, ἀναγκαζόμενος καί πιεζόμενος ἀπό τούς ἀνθρωπίνους βέβαια νόμους πού ἴσχυαν τότε.Μέσα ὅμως εἰς τήν φυλακή - ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὦ τῶν θαυμασίων σου Χριστέ Βασιλεῦ -, ἐνεφανίσθησαν ὁ Δεσπότης Χριστός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί τοῦ εἶπαν: «Νικόλαε, γιατί εἶσαι φυλακισμένος;» Καί ὁ Ἅγιος ἀπεκρίθη: «Γιά τήν ἀγάπη τήν δική Σας». Τί ὡραῖα λόγια! Ὁπότε, μετά ἀπό τήν ἀπάντησι αὐτή, ὁ Χριστός τοῦ ἔδωσε ἕνα Εὐαγγέλιο, παρακαλῶ, καί ἡ Παναγία Μητέρα μας τοῦ ἐχάρισε ἕνα ἀρχιερατικό ὠμοφόριο, ἐννοεῖται ὡς εὐλογία.Τώρα, τήν ἑπομένη ἡμέρα, κάποιοι γνωστοί τοῦ Ἁγίου, ὅταν ἦλθαν εἰς τήν φυλακή καί τόν εἶδαν νά εἶναι θαυματουργικῶς λελυμένος ἀπό τά σιδερένια δεσμά καί ἐπί πλέον νά διαβάζη τό Εὐαγγέλιο φορῶν μάλιστα καί τό ὠμοφόριο, πού τοῦ εἶχε δώσει ἡ Παναγία - αὐτοί δέν ἤξεραν φυσικά τίποτε -, τά ἔχασαν καί ἔντρομοι καί μέ δέος ζητοῦσαν ἐξηγήσεις, πῶς δηλ. ἔγιναν ὅλα αὐτά. Καί φυσικά, ὁ Ἅγιος τούς εἶπε ὅλην τήν ἀλήθεια, ἀναλυτικά, ὅτι δηλ. τοῦ ἐνεφανίσθησαν ὁ Χριστός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, τόν ἔλυσαν ἀπό τά δεσμά καί τοῦ ἔδωσαν αὐτές τίς δύο εὐλογίες, τό Εὐαγγέλιο καί τό ὠμοφόριο.Ὅπως καταλαβαίνετε, τό θαῦμα αὐτό διεδόθη ὡς ἀστραπή καί τό ἔμαθαν αὐτός οὗτος ὁ βασιλεύς Κωνσταντῖνος καί οἱ λοιποί φυσικά ἀρχιερεῖς, τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Τότε, ὅλοι τοῦ ἐζήτησαν συγγνώμη ἐκ βάθους καρδίας καί ἐννοεῖται ὅτι τόν ἀπελευθέρωσαν ἀμέσως.Ἔτσι λοιπόν, τί βλέπομε ἀγαπητοί μου ἀδελφοί; Ὅτι ὁ Χριστός, ὁ δίκαιος Κριτής, εἰς τήν περίπτωσι αὐτή, ἐπιβραβεύει ἕναν Ἅγιο, πού, ἀπό ἀγάπη στόν Χριστό - σημασία ἔχει τό κίνητρο - ''παραβαίνει'' ἕναν ἀνθρώπινο νόμο, πού σάν ἀνθρώπινος πού εἶναι, ἔχει καί τήν ἀνθρώπινη σχετικότητα. Μία ''παράβασις'' ὅμως, πού ἀπό τήν τελική ἔκβασι τῶν πραγμάτων ἀπεδείχθη ὑπερτέρα πάσης νομιμότητος...

 

 

                                                                                                    Αρχιμανδρίτης Αρσένιος Καταρέλος