ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

            Η ανθρώπινη ιστορία έχει να μας παρουσιάσει μεγάλους αγώνες στους οποίους διακρίθηκαν άνθρωποι που πάλεψαν την ελευθερία της εποχής των. Μεταξύ αυτών των αγωνιστών της ελευθερίας υπήρξαν οι σημερινοί εορταζόμενοι Τρεις Ιεράρχες προσφέροντας τον εαυτό τους ως ένα διαχρονικό παράδειγμα.

            Ο αγώνας τους είχε τρείς συνισταμένες:

            Τα ανθρώπινα δικαιώματα

            Την πνευματική ελευθερία και

            Την διανοητική ελευθερία.

            Αγωνίστηκαν για αυτές τις ελευθερίες γιατί αν δεν υπήρχαν τότε ο άνθρωπος δεν είναι αληθινά ελεύθερος

Όλοι γνωρίζουμε τον αγώνα του ι. Χρυσοστόμου υπέρ της αποδέσμευσης των πτωχών τάξεων που καταπιέζονταν από τους πλουσίους της εποχής τους, αλλά και τον αγώνα για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων, όταν οι Αντιοχείς ξεσηκωθήκαν κατά του αυτοκράτορα για τους δυσβάστακτους φόρους που είχε επιβάλλει. Κατά παρόμοιο τρόπο και ο Μ. Βασίλειος ανέλαβε αγώνες για την κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι τρείς Ιεράρχες σήκωσαν το ανάστημα τους και κατά της διανοητικής δουλείας. Οι ίδιοι κατείχαν όλη την γνώση της εποχής των που ζήλευαν και πολλοί σήμερα. Εν τούτοις δεν δεσμεύονταν στα δεσμά της ανθρώπινης γνώσης, αλλά στη γνώση του Θεού και την αλήθεια που προέρχεται απ’ αυτή τη γνώση. Δίδασκαν ότι η ανθρώπινη γνώση είναι πεπερασμένη και μπορεί να γίνει καταστροφική για τον άνθρωπο αν θεοποιηθεί και αγνοήσει την παρουσία και το θέλημα του Θεού. « πρώτον μεν και μέγιστον ειδέναι Θεόν, έργω τε γνησίως τιμωμένω. Πηγή γαρ αύτη πάσι και σωτηρία».

Ιδιαίτερα όμως οι Καππαδόκες Πατέρες αγωνίστηκαν για την ελευθερία του Πνεύματος πολεμώντας την τυραννία των παθών. Ανάλογο αγώνα έκαναν και κατά της τυραννίας των ανθρώπων. Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος του Μ. Βασιλείου με τον αιρετικό έπαρχο Μόδεστο. Όταν εκείνος απαίτησε ο Βασίλειος να δεχθεί την αίρεση του και τον απείλησε με φυλάκιση, εξορία και θάνατο, αν αρνιόταν, ο Βασίλειος αγνόησε τις απειλές αναγνωρίζοντας την απόλυτη εξουσία του Θεού στη ζωή του.

            Ο άγιος Ι. Χρυσόστομος πολεμήθηκε πολύ από το πολιτικό σύστημα της εποχής του, από τα ανάκτορα, τους πλούσιους και από με μερίδα κληρικών, όλοι μαζί συνασπισμένοι κατάφεραν την εξόντωση του. Δεν κατάφεραν όμως ποτέ να καταπνίξουν τους αγώνες του για την υπεράσπιση της αλήθειας και των δικαιωμάτων του λαού. Οι αγώνες του είναι προάγγελοι των μεγάλων αγώνων και περιπετειών που θ’ ακολουθήσουν οι μεγάλοι άνδρες της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων. Ούτε οπισθοδρόμησαν μπροστά σε οποιονδήποτε εργάζονταν εις βάρος του λαού και καταπατούσε βάναυσα τα στοιχειώδη πολιτικά, κοινωνικά και θρησκευτικά δικαιώματα τα του.

            ΟΙ Άγ. Τρείς Ιεράρχες έμειναν ελεύθεροι, δεν υποδουλώθηκαν σε ανθρώπους και σε σχήματα, ούτε τους εξαφάνισε ο χρόνος και η λήθη. Παρέμειναν αιώνιοι , κλασσικοί και πάντα επίκαιροι. Η ζωή και το έργο τους παρέμεινε αξεπέραστο. Αληθινό πρότυπο που εμπνέει κάθε εποχή.

            Ο άνθρωπος πλάστηκε ελεύθερος και να έχει γενναίο φρόνημα. Να αντιστέκεται και να λέει όχι στην επιδρομή του κακού και της διαφθοράς.

            Ο ι Τρείς Ιεράρχες χάραξαν πορεία, γραμμή προς αυτή την κατεύθυνση. Εκείνο που χρειάζεται είναι ν’ ακολουθήσουμε τα βήματα τους, να εμπνευσθούμε από την φωτεινή προσωπικότητα τους και τότε θα είμαστε σίγουροι ότι η ζωή μας που τη έχουμε καταστήσει άχαρη από την απερισκεψία μας, θ’ αποκτήσει και πάλι νόημα και υψηλή πνευματική προοπτική.