Ναι, γίνεται να είσαι κοσμικός, και να βγαίνεις από τον κόσμο, τείνοντας προς τον Θεό, στις καθημερινές σου υποθέσεις: Ο Θεός μού έδωσε γιά 4η φορά, οικονομική ενίσχυση, γιατί πίστεψα στην υπόσχεσή Του

.

  Πέμπτη 30 Αυγούστου: Απόγευμα 8μμ. Βρίσκω στο γραμματοκιβώτιο δύο λογαριασμούς: ΔΕΗ, με την πρώτη δόση του τἐλους φωτιζόμενων χώρων και ΕΥΔΑΠ, με την ετήσια πληρωμή τέλους αποχέτευσης. Σύνολο 440 ευρώ. Δεν διαθέτω ούτε ένα ευρώ. Οι λογαριασμοί πρέπει να εξοφληθούν έως την Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου.

  Προσεύχομαι στον Χριστό να μου τα βρει, όπως μου έχει φέρει, το 2012, τα αναγκαία για την πληρωμή του ΙΚΑ της γραμματέως του ιατρείου, όχι μία φορά, όχι δύο, αλλά τρείς φορές.

  Κάνω μία προεκτίμηση, προτού να  προσευχηθώ και να Του τα ζητήσω: Μήπως το ποσόν προορίζεται για σκοπό αντίθετο με την θέλησή Του; Για την πληρωμή του ΙΚΑ, είναι προφανές ότι μάλλον δεν αντίκειται στο θέλημά Του. Για την ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ όμως; (για την πληρωμή της δόσης του δανείου αγοράς του αυτοκινήτου, το 2008, δεν τολμώ να του ζητήσω τίποτα, διότι θα μπορούσα να συντηρήσω το παλιό και να αποφύγω την αγορά καινούργιου. Επρόκειτο για προφανή ματαιοδοξία και υποδούλωσή μου στα δαιμονικά δάνεια).

  Πέμπτη βράδυ: Πιστεύω, αλλά και αμφιβάλλω. Πάω στο ΑΤΜ της Εθνικής, μήπως μπήκε κάποιο από τα πολλά χρεωστούμενα ποσά από τα ασφαλιστικά ταμεία με τα οποία ήμουν συμβεβλημένος μέχρι 1/1/2012. Τίποτα. Παίρνω τηλ την γραμματέα και ρωτώ εάν έχουμε κανένα περισσευούμενο ευρώ, Συνήθως, έχουμε κανένα πενηντάρικο.

  ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΞΕΚΙΝΑ: «Έχουμε», μου απαντά, «260 ευρώ». Ώπ!! Σ΄ευχαριστώ Χριστέ μου, σε ευχαριστώ Παναγία μου. Χρειάζονται άλλα 180 ευρώ. Ξέρω, δεν έχω καμία αμφιβολία. Θα μου δώσετε και τα υπόλοιπα, μέχρι την Δευτέρα τό πρωί.

  Το λέω, αλλά και αμφιβάλλω: Κι αν αποφασίσει να δοκιμάσει την πίστη μου, μη δίνοντάς μου το υπόλοιπο ποσό; Μυστήριο η αγάπη Του και η Πρόνοιά Του.

Αλλά πάλι, αυτό τό «Αιτείτε και δοθήσεται υμίν»; Είναι δυνατόν, ο Θεός να αθετεί την υπόσχεσή Του;

  Σκέπτομαι: Να αφαιρέσω το ποσόν από το ενοίκιο που θα δώσω αύριο Παρασκευή στον ιδιοκτήτη του ιατρείου. Αλλά, και αυτός έχει υποχρεώσεις, είναι και άρρωστος. Δέν μου φαίνεται θέλημα θεού να τα βρώ από εκεί τα υπόλοιπα χρήματα.

  Τό βράδυ, δεν μου βγαίνει τό μικρό απόδειπνο. Ολιγοπιστώ. Αγχώνομαι. Με αλώνει η  μέριμνα του κόσμου. Με αλώνει τό σκοτάδι του άρχοντος του κόσμου τούτου.. Παρακαλώ τόν Χριστό, να μου δώσει Πίστη. Να μην με αφήσει να καταληφθώ από τό άγχος της μέριμνας. Να μην με αφήσει να ηττηθώ από τον κόσμο και από τον διάβολο. Όχι γιατί είμαι ικανός ή άξιος. Είμαι ό έσχατος αυτού του κόσμου. Ο πλέον ευήμαρτος και διαβολόβροτος.  Αλλά γιατί Είναι Οικτίρμων και Φιλάνθρωπος… 

  Παρασκευή 31 Αυγούστου. Πρωί-πρωί, πάω στόν Αγιο Εφραίμ στην Νέα Μάκρη, για να προσευχηθώ για εμένα και για τούς ασθενείς μου. Στόν δρόμο, παίρνω τηλ. στην μάνα μου, στην Καβάλα, μήπως μου βάλει στόν λογαριασμό τα 180 ευρώ. Πράγμα σπάνιο, το τηλέφωνο δεν απαντά. Το εκλαμβάνω σαν απαρέσκεια του Θεού να βρώ με αυτόν τον τρόπο τα χρήματα. Δεν ξαναπαίρνω. Αργότερα, πάω στην Εθνική, και ρωτάω εάν υπάρχει κάποιο ένταλμα πληρωμής για μένα. Δεν υπάρχει. Προσεύχομαι και ολιγοπιστώ, ταυτόχρονα.

  Παρασκευή πρωι, 31 Αυγούστου, 10.30πμ, στο ιατρείο: Εκθέτω στην γραμματέα την κατάσταση. Καί τότε, έρχεται η μεγάλη ανακούφιση: « Μά, κ. Γιώργο, το ενοίκιο θα το πληρώσουμε την Δευτερα 3 Σεπτεμβρίου, καί όχι σήμερα.» Θεέ μου!! Αρα μπορώ να πάρω τό ποσόν από τα χρήματα του ενοικίου, να το δώσω στην σύζυγό μου και να πληρώσει εκείνη τούς λογαριασμούς την Δευτέρα τό πρωί, και κάπως αλλιώς να μου φέρει ο Θεός τα χρήματα μέσα στο Σαββατοκύριακο, μαζί με αυτά που θα βγάλουμε με την δουλειά της Παρασκευής. Αποφασίζω, δε, την καθιέρωση τρίωρου τακτικού ωράριου εργασίας και το Σάββατο και την Κυριακή.

  ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ: Παρασκευή πρωί, 10. 45: Μπαίνοντας στο σάιτ της «Μιλένιουμ Μπάνκ», για να κάνω την μεταφορά των 560 ευρώ στό ΙΚΑ, για την υπάλληλο, βρίσκω, πέρα από κάθε ελπίδα και λογική προσδοκία…860 Ευρώ. « Βρέ, Ευαγγελία, έβαλες εσύ στόν λογαριαμό αυτόν 860 ευρώ;» « Όχι, κ. Γιώργο. 560. Αντε να είχε κάτι λίγα ευρώ περίσσευμα» 

  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μπορούμε να νικήσουμε τον άρχοντα του κόσμου τούτου, τσακίζοντας ένα από τα μεγάλα του όπλα για την υποταγή μας στο βασίλειό του: Την μέριμνα για τις καθημερινές μας υποθέσεις.

  Ο Χριστός μας είναι ζωντανός. Αρκεί να Τον πιστεύουμε (εμπιστευόμαστε), να ταπεινωνόμαστε, να προσευχόμαστε, να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε τακτικά. ΤΟΤΕ, ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΑΓΙΑΖΕΙ, ΜΑΣ ΘΕΩΝΕΙ, ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ. 

Όχι γιατί το αξίζουμε ή γιατί τό μπορούμε. Αλλά με την Χάρι Του και την φιλανθρωπία Του. Από εμάς θέλει να μην κόψουμε την επαφή μαζί Του. Θέλει την αγάπη μας γι Αυτόν. Τα υπόλοιπα, τα κάνει Εκείνος για εμάς, εν Αγίω Πνεύματι.

  Αντε αδέλφια. Ας κάνουμε μιά μικρή προσπάθεια, να ξαναβρούμε το Ρωμαίικο. Γιατί, όπως προείπε και ο Πατροκοσμάς, αυτό το ψευδορωμαίικο του Διαφωτιστικού σκουπιδαριού της Δύσης, που αντί να έχει ιδανικό του τον Θεάνθρωπο, έχει τον ατομιστή, δήθεν ελεύθερο, άνθρωπο, αυτό το εξάμβλωμα. ξεψυχάει. Στο χέρι μας είναι να μην χαθούμε μαζί του.

  Γιά πέιτε μου, τώρα εσείς: Μετα από αυτά, τα ζωντανα θαύματα της παρουσίας Του στην ζωή μου, βιώνω, ξανά ποτέ εγώ στα σοβαρά, άγχος και έγνοια βιοπορισμού; 

  Μπορείτε, όσο θέλετε, όπως και εγω παλαιότερα, να ακούτε κάθε ημέρα ειδήσεις και να τρομοκρατείστε, να αγχώνεστε που μειώνονται τα εισοδήματα σας και που πέφτει η αγοραστική σας ικανότητα και να οργίζεστε, γιατί νομίζετε ότι τα πάντα εξαρτώνται από την δική σας δράση, αξιοσύνη και ικανότητα. Συνεχείστε, όσοι θέλετε να σας τραβάει από την μύτη ο άρχων του κόσμου τούτου, ο διάβολος.

  Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο αρχέγονος Χριστιανισμός χωρίς τις δαιμονοκρατούμενες αιρέσεις του, έχει για κεφαλή της τον Χριστό και δεν φοβάται τίποτα.

  « Σηκώνει τα πόδια της από την γή και τεντώνει το κεφάλι στον Ουρανό»

Καί έτσι γεννα Παΐσιους, Πορφύριους, Ιάκωβους, Θεόκλητους, Επιφάνειους, τώρα δα που μιλάμε, Αγίους.

  Συνδεθείτε με τα μυστήριά της. Καί μην φοβάστε τίποτα.

Αναρτήθηκε από vripol στις 12:02 μ.μ.