Ο πνευματικός αγώνας, του Αρχιμανδρ. Καλλιστράτου Λυράκη

Ο πνευματικός αγώνας, του Αρχιμανδρ. Καλλιστράτου Λυράκη

Για την εφαρμογή της χριστιανικής ζωής απαιτείται αγώνας για την αυταπάρνηση του κακού εαυτού μας και του αμαρτωλού κόσμου.

Το σπουδαιότερο όμως, είναι τούτο. Στον αγώνα αυτόν δεν είναι μόνος του ο χριστιανός. Δίπλα του στέκει ο μόνος Δυνατός, ο Χριστός!
Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι όσοι προσπάθησαν να ελευθερωθούν από την αμαρτία με μόνες τις δικές τους δυνάμεις, τρύγησαν απογοήτευση και πικρία. Ωραίο το έργο, ευγενική η προσπάθεια τους, αλλά ανώτερη από τις δυνάμεις τους.
Μπορεί ο άνθρωπος σε άλλα έργα να είναι πολύ δυνατός. Στον πνευματικό όμως τομέα φανερώνεται αδύνατος, αναιμικός, άτονος. Ομοιάζει με το καχεκτικό παιδί, που ζητεί με τα αδύνατα χέρια του να αντιμετωπίσει ένα λιοντάρι. Είναι σαν να ζητάμε από τον άρρωστο, που ο πυρετός του έφθειρε τις δυνάμεις, να σηκωθεί και να αντιμετωπίσει τον πάνοπλο εχθρό.
Αποτυγχάνουν οι άνθρωποι, διότι επιχειρούν έργο ανώτερο από τις δυνάμεις τους χωρίς τον Χριστό. Αρχίζουν ωραία, αλλά χωρίς Εκείνον. Όμως, όπως η ηθική διόρθωση του ανθρώπου είναι έργο υπερφυσικό, υπερφυσική πρέπει να είναι και η δύναμη με την οποία θα αγωνισθεί. Τη δύναμη δε αυτή μόνο Ένας τη δίνει, ο Χριστός.
Θα διερωτάσθε: Με ποια μέσα ο Κύριος παρέχει αυτή τη δύναμη; Με την προσευχή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας Του.

Πρώτο πνευματικό όπλο η προσευχή.
Ο ίδιος ο Θεός έχει διαβεβαιώσει: «Θα με ζητήσεις σε βοήθεια, και εγώ θα σε ακούσω. Όταν ακόμη προσεύχεσαι προς εμέ, θα σου πω: Να είμαι παρών, έτοιμος να έλθω σε βοήθεια σου. Έρχομαι να σου συμπαρασταθώ, να σε απαλλάξω από τη δύσκολη θέση, στην οποία βρίσκεσαι. Θα σε ενισχύσω και θα σε δυναμώσω». «Βοήσῃ, καὶ ὁ Θεὸς εἰσακούσεταί σου· ἔτι λαλοῦντός σου ἐρεῖ· ἰδοὺ πάρειμι.» (Ησ. ΝΗ΄, 9).
Είναι επιβεβαιωμένο από τα πράγματα, ότι όσες φορές ο αγωνιζόμενος χριστιανός ζήτησε με την προσευχή τη συμπαράσταση του Κυρίου στον αγώνα εναντίον της αμαρτίας, και του οποιουδήποτε κακού, η επέμβαση του Κυρίου υπήρξε άμεση, δυναμική και αποτελεσματική.
Διότι, όπως μάς πληροφορεί ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «...με την προσευχή θέλεις βάλη την μάχαιραν εις τας χείρας του Θεού, διά να πολεμή και να νικά διά σένα».

Για να γίνει δυνατή η απάρνηση του εαυτού μας, ο Χριστός έδωσε και την Εκκλησία Του. Μέσα σ’ Αυτή μπορούμε να παίρνουμε -με τα Μυστήρια- τη Χάρη του ουρανού, την παντοδύναμη βοήθεια του Θεού.
Η παντοδυναμία δε του Θεού έρχεται και ενισχύει τις δικές μας ασθενείς δυνάμεις και κατορθώνουμε τα ανθρωπίνως ακατόρθωτα. Το βεβαιώνει ο Κύριος: Εκείνα, που είναι αδύνατο να γίνουν με την ασθενή δύναμη των ανθρώπων, αυτά είναι κατορθωτά και δυνατά με τη Χάρη και τη δύναμη του Θεού». «Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ΙΗ', 27).
Ο δε απόστολος Παύλος λέει σχετικά με τον εαυτό του: «Νομίζετε καθώς με βλέπετε Απόστολο με επιτυχίες, ότι όλοι αυτά, τα οποία επιτυγχάνω τα κάνω με τις δικές μου δυνάμεις; Όχι! Είναι η Χάρη του Θεού, που με ενδυναμώνει και μπορώ να εργάζομαι, τα όσα εργάζομαι».
Το ίδιο ισχύει και για κάθε χριστιανό. Η Χάρη του Θεού, όταν έρχεται, ζητάει από μας να δείξουμε τη διάθεση μας την καλή. Όταν αυτή την προσφέρουμε, τότε η Χάρη του Θεού έρχεται και εργάζεται σχεδόν το παν. Κάνομε εμείς ένα; Κάνει Εκείνη ενενήντα εννέα. Έτσι έχουμε το εκατό, το τέλειο, το πλήρες. Γι’ αυτόν τον σκοπό μας έδωσε ο Κύριος μέσα στην Εκκλησία Του τα άγια Μυστήρια, ιδιαιτέρως δε της ιεράς Εξομολογήσεως και το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.
Χριστιανός που εξομολογείται τακτικά και με ειλικρίνεια, που κοινωνεί με πίστη ζωντανή και ευλάβεια θεία, ο άνθρωπος αυτός γίνεται ζωντανό μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Είναι δυνατό αυτός να μη αισθάνεται ισχυρό και ακατάβλητο τον εαυτό του στον αγώνα για να ζήσει ζωή χριστιανική;
Όσοι έβαλαν δρομολόγιο χριστιανικό και χρησιμοποιούν όπως πρέπει τα άγια της Εκκλησίας μας Μυστήρια, είναι σε θέση να ομολογήσουν ότι η τσακισμένη θέληση ανορθώνεται, η ρυπαρή καρδία καθαρίζεται, η αρρωστημένη και αναιμική ψυχή γίνεται ρωμαλέα, ο όλος άνθρωπος τονώνεται και δυναμώνει. Φρονεί ορθά. Σκέπτεται άγια. Επιθυμεί και πράττει τα μεγάλα.
Με τη δύναμη της Χάρης του Χριστού άλλαξαν και αλλάσσουν μυριάδες αμαρτωλών διά μέσου των αιώνων και γίνονται νέοι άνθρωποι, αληθινή «καινή κτίσις» (Β΄ Κορ. Ε, Ί7). Και μπορεί ο πιστός που αγωνίζεται κατά του κακού με ενθουσιασμό να αναφωνεί μαζί με τον απ. Παύλο: «Όλα τα κατορθώνω με τη δύναμη, που μου δίνει η κοινωνία και η σχέση με τον Χριστό».
Μάλιστα. Όταν φέρεις στο βάθος σου τον Χριστό, όταν καθιστάς εμπνευστή σου και οδηγό σου τον Χριστό, τότε η ισχύς του Χριστού γίνεται ισχύς σου, η παντοδυναμία Του και δική σου παντοδυναμία. Τότε συντρίβεται η δύναμη της αμαρτίας και παρουσιάζεται ο χριστιανός πιστός τηρητής των εντολών του Θεού και νικητής.
Για την αλήθεια όλων των παραπάνω έρχονται να μαρτυρήσουν τα παραδείγματα μεγάλων αμαρτωλών, οι οποίοι άλλαξαν τελείως και όχι μόνο κατόρθωσαν να εφαρμόσουν το Νόμο του Θεού στην καθημερινή τους ζωή, αλλά αναδείχθηκαν και μεγάλοι άγιοι: Ο απ. Παύλος, ο πιο φοβερός διώκτης του Χριστού και της Εκκλησίας Του, αναδείχθηκε ο κορυφαίος των Αποστόλων, ο αγιότερος και ηρωικότερος όλων των αγίων Αποστόλων! Ο Πέτρος, από αρνητής γίνεται διαπρύσιος κήρυκας του Χριστού και του Ευαγγελίου! Ο ληστής, ο πρώτος πολίτης της Βασιλείας του Θεού! Η Μαρία η Αιγυπτία, από αμαρτωλή αναδείχθηκε πρότυπο μετανοίας και αγιασμού! Ο ιερός Αυγουστίνος, από άσωτος μεταβλήθηκε σ’ ένα από τους μεγαλύτερους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας!
Και επειδή ο Χριστός είναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Εβρ. ΙΓ',,8), και σήμερα ενεργεί, όπως πάντοτε η δύναμη Του. Γι’ αυτό και σήμερα άπιστοι και φαύλοι και ναρκομανείς και άσωτοι, με το Νόμο του Θεού, με τα άγια Μυστήρια της Εκκλησίας και τη δύναμη της προσευχής μεταβάλλονται σε τέτοιο σημείο, ώστε να μπορεί κανείς να αναφωνεί μαζί με τον Ψαλμωδό: «Αὕτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ ῾Υψίστου» (Ψαλμ.ΟΣΤ΄, 11)!
Και να αποδεικνύεται έτσι η σαθρότητα και το αβάσιμο κάθε δικαιολογίας.

Αρχιμ. Καλλίστρατος Λυράκης
τ. Ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών