ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΓΟΥΕΑΡ, Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΑΣ

 

 

 

 ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΓΟΥΕΑΡ, Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΑΣ

Έχει περάσει ήδη μισός αιώνας από την αιχμαλωσία της αιχμής της θεολογίας μας στη Ρωσική θεολογία. Και ακόμη δεν έχουμε αρχίσει να υποπτευόμαστε καν πως είμαστε αιχμάλωτοι, φερέφωνα. Στην Ελλάδα συνεχίζουν να ειδωλοποιούν τον Φλωρόφσκι σαν τον μεγαλύτερο θεολόγο του 20ου αιώνος! Χωρίς να έχει ερευνήσει ούτε ένας τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τον Φλωρόφσκι με τον Σολόβιεφ, χωρίς να προβληματίζεται κανείς μας από την προειδοποίηση, πως από τον καρπό φαίνεται το δέντρο! Ποιος είναι ο καρπός λοιπόν όλων αυτών των αστέρων της θεολογίας και των μαθητών τους; Ο οικουμενισμός, βεβαίως. Η λυσσαλέα προσπάθειά τους να υποταχθούμε στον πάπα! Ζηζιούλας και Γιανναράς αλλοιώνουν ανενόχλητοι την πίστη μας και τους παρακολουθούμε σαν υπνωτισμένοι. Κάποτε οι μαθητές των Ρώσων προσπάθησαν να μας υποτάξουν στον πατέρα Στάλιν. Σήμερα με την ίδια λύσσα μας οδηγούν στο Μπαμπά, στον πάπα! Και τί το περίεργο; Κατά βάθος όλοι μας θέλουμε έναν καλό μπαμπά να μας φουσκώνει καραμελίτσες! Ο Κάλλιστος Γουέαρ, μαθητής καθόλου αμελητέος της Ρωσικής αρμάδας, που εξαφάνισε την ορθοδοξία στους χαώδεις δαιδάλους του προτεσταντισμού, έχει επιβληθεί στην Ελλάδα σαν ένας έξυπνος εκλαϊκευτής της πίστεώς μας. Μας διδάσκει την πίστη μας!!

Όσοι διανοούμενοι προσέλθετε: «Ο Ορθόδοξος δρόμος», Κεφάλαιο: Ο θεός ως άνθρωπος. Ήδη το «ως» χτυπάει άσχημα και προειδοποιητικά. «Το χριστιανικό μήνυμα της σωτηρίας μπορεί να συνοψιστεί πιο καλά με τους όρους μετοχή, συμπαράσταση και ταύτιση». [Το Ευαγγέλιο είναι λοιπόν μήνυμα το οποίο ερμηνεύεται καλύτερα σαν συμπαράσταση και ταύτιση και μετοχή. Πώς είναι δυνατόν η ενσάρκωση να είναι συμπαράσταση και λύπηση; Πώς είναι δυνατόν το σώμα να μετέχει;]

Το «Τριαδικό δόγμα βεβαιώνει ότι, όπως ακριβώς ο άνθρωπος είναι αυθεντικά προσωπικός μόνον όταν μοιράζεται τα πάντα με τους άλλους, έτσι και ο θεός [μας μιμείται ο καημένος] δεν είναι ένα μόνο πρόσωπο που κατοικεί μόνο του, αλλά τρία πρόσωπα που συμμετέχουν το ένα στη ζωή του άλλου με τέλεια αγάπη [μοιράζονται και το ενοίκιο]. Η ενσάρκωση επίσης είναι μια διδασκαλία συμμετοχής. Ο Χριστός συμμετέχει απόλυτα στο κάθε τι που μας αποτελεί κι έτσι μας δίνει την δυνατότητα να συμμετέχουμε σ' αυτά που τον αποτελούν [θεϊκά πράγματα, πιλάφια, μέλια...]. Αυτή η αντίληψη για τη σωτηρία ως συμμετοχή προϋποθέτει –αν και πολλοί δίστασαν να το πουν ανοιχτά– ότι ο Χριστός έχει προσλάβει όχι μόνο τη μη-πεπτωκυία αλλά και την πεπτωκυία ανθρώπινη φύση».

Αυτός ο θαρραλέος τολμητίας αγνοεί παντελώς την πτώση. Πιστεύει πως η πτώση είναι οι αδυναμίες μας, οι ανάγκες μας. Αμετανόητος άνθρωπος που παριστάνει τον Επίσκοπο.

Πτώση αγαπητέ Κάλλιστε είναι η υπερηφάνεια και τα έργα της, τίποτε άλλο. Τί μας τραγουδάς τώρα, πως ο Κύριος αντί να έλθει δείχνοντάς μας την άκρα Του ταπείνωση, τόπαιξε ανώτερος, μορφωμένος, σπουδαγμένος στην Οξφόρδη και στο Κέμπριτζ; Πτώση είναι το βιβλίο σου. Πτώση είναι το θράσος σου να κοκορεύεσαι πως θα μας αποκαλύψεις τα ανείπωτα, πως θα απλοποιήσεις τα σύνθετα, το αδίστακτο πάθος σου για πρωτοτυπία, νεωτερισμό. Πτώση είναι να υπηρετείς την Εκκλησία με την λογική σου και όχι με την πίστη σου. Πτώση είναι να ποιείς σεαυτόν είδωλο!

Ο Κύριος δεν «ένιωσε ποτέ πειρασμούς στο κάθε τι όπως ακριβώς εμείς». Άπαγε Μαμμόθρεφτο! Δέχτηκε να πειραχτεί από τον Εωσφόρο για να μας αποκαλύψει τους πειρασμούς στους οποίους υπέκυπταν όλοι οι Φαρισαίοι της εποχής του, χωρίς να το γνωρίζει κανείς μας. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε ποιόν υπηρετούσαν και γιατί, όταν ζητούσαν μανιωδώς τον θάνατό Του. Με ποιον τρόπο και εσύ ο ίδιος ξεπούλησες την πίστη σου, όταν ένιωσες την σιγουριά του Επισκόπου. Με ποιον τρόπο ο κλήρος μεταλλάσσει την πίστη σε εξουσία και γεννά τον κληρικαλισμό, υπουλότερο του Φαρισαϊσμού. Γιατί ντύνεται με το ένδυμα της αγιότητος και της αγάπης!

Η επιλογή ενός από τους τρεις πειρασμούς ή και όλων μαζί, παρότι επιλέγοντας τον ένα έρχονται και οι υπόλοιποι, δεν είναι η τραγωδία της Ιστορίας; Με την απόκρουση των πειρασμών δεν φώτισε ο Κύριος το μυστήριο του πολιτισμού και της Ιστορίας, η οποία τώρα τελευταία έχει τη φιλοδοξία να μας οδηγήσει στα έσχατα;

Πολυμορφωμένε Δέσποτα, δεν διάβασες ποτέ σου για την εμφάνιση αυτών των ίδιων πειρασμών στον Πάρη, στις απαρχές του Τρωικού πολέμου και στις απαρχές του πολιτισμού;

Δεν διάλεξε ο νεανίας αυτό που διαλέγουμε όλοι μας; Την Αφροδίτη;

Δεν είναι ξεκάθαρο πώς δουλεύει ο Κοσμοκράτορας;

Ο Κύριος υπήρξε πράγματι υπήκοος μέχρι θανάτου! Υπάκουσε τον Πατέρα μέχρι θανάτου! Αυτή είναι η θεραπεία από την λύσσα της υπερηφανείας, την Μεγαλομανία, την Κενοδοξία. Ο Σταυρός όμως δεν είναι η συμμετοχή Του στον θάνατο. Ακόμα και ο Πιλάτος ειδοποιήθηκε για τον Αθώο. Δεν πεθαίνουν στο Σταυρό οι άνθρωποι! Εμείς τον Σταυρώσαμε, επειδή δεν μας έκανε τα χατίρια, δεν μας υπάκουσε, δεν μας έλυσε τα προβλήματα. Και συνεχίζουμε να Tον προδίδουμε και να Tον σταυρώνουμε καθημερινώς από τότε, όλοι εμείς, της γης τα Μαμμόθρεφτα, αγαπητέ Επίσκοπε!

Πολυχρονεμένε δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σας γίνουμε υπήκοοι μέχρι βλακείας! Αυτό που θέλετε να πλασσάρετε εσείς και οι όμοιοί σας είναι απλό και πολύ παλαιό! Θέλετε την σωτηρία απροϋπόθετα! Εύκολα! Όπως την επιδίωξε και ο Αδάμ στον καιρό του! Η Εκκλησία αγαπητέ Επίσκοπε σώζεται και θα σώζεται για πάντα με προϋποθέσεις. Τηρώντας τις εντολές του Κυρίου. Υπακούοντας μέχρι θανάτου στον Λόγο Του.

Μπορείτε ελεύθερα να επιστρέψετε στους Αγγλικανούς από όπου προέρχεστε. Έχουν ήδη ενωθεί με τον ΠΑΠΑ.

Αμέθυστος

Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στον Ιωάννη ο οποίος μας αποκάλυψε το κείμενο του Κ. Γουέαρ.