OFFICE OF SPECIAL AFFAIRS: ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ
OFFICE OF SPECIAL AFFAIRS:
ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ
Προκειμένου
να ασφαλιστεί η οργάνωση από εσωτερικούς και εξωτερικούς «εχθρούς» και
να ανοίξει ο δρόμος για την ολοκληρωτική επικράτηση της οργάνωσης, ο
Hubbard ίδρυσε και μυστική υπηρεσία της σαηεντόλοτζυ, με την ονομασία Guardian Office (Υπηρεσία Ασφαλείας).
Αποκλειστικός σκοπός της υπηρεσίας αυτής ήταν η έρευνα «δημοσίων υποθέσεων» και επί μέρους προσώπων, «που
φαίνονται ότι εμποδίζουν την ανθρώπινη ελευθερία, ώστε να μπορέσουν
όντως να αποκαλυφθούν οι υποθέσεις και να καταστεί δυνατή η γνώση
εκείνων που πρέπει να γίνουν γνωστά», υπογραμμίζεται σε ειδική εσωτερική εντολή της οργάνωσης.
Στο ίδιο έντυπο αναφέρεται πως «θα δει κανείς ότι το τμήμα έχει όλες τις χρήσιμες λειτουργίες ενός πρακτορείου κατασκοπείας και προπαγάνδας» (HCO Policy Letter of 17/12/1966. HCO Div. Dept. Section Public Investigation Report. Haack, Scientology-Magie, σ.240 εξ)
To
ότι το τμήμα αυτό της κίνησης χρησιμοποιεί ανορθόδοξα μέσα για να
επιτύχει το «σκοπό», το έχουμε ήδη αποδείξει. Υπογραμμίζουμε και πάλι
την διαταγή του L.R. Hubbard:
«Άρχισε αμέσως να εξετάζεις τον επιτιθέμενο για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ή για χειρότερα∙ εργάσου γι’ αυτό με τις δικές σου σπεσιαλιτέ…Guardian Office.Μη
περιμένεις ποτέ. Μη μιλάς ποτέ για μας, μόνο γι' αυτούς. Χρησιμοποίησε
το αίμα τους, το σεξ τους, τα εγκλήματά τους για να δώσεις μεγάλους
τίτλους στις εφημερίδες» (HCO Policy Letter of 15 February 1966)
Η
οργάνωση αυτή διαλύθηκε αναγκαστικά. Γιατί όπως έγινε γνωστό, στις 26
Οκτωβρίου 1979, εννέα στελέχη της Εκκλησίας της Σαηεντόλοτζυ
κατεδικάσθηκαν από Αμερικανικό Ομοσπονδιακό δικαστήριο για κλοπή και
συνωμοσία κατά της Κυβέρνησης. Επί κεφαλής βρίσκετο η 48χρονη Mary Sue
Hubbard. Η κατηγορία που διατυπώθηκε το 1978 στο δικαστήριο της Columbia
ήταν: «Συνωμοσία, κλοπή κυβερνητικής ιδιοκτησίας, σύμπραξη σε
κλοπή, παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, ψευδή δήλωση προ του δικαστηρίου,
ακρόαση προφορικά μεταδιδομένων ειδήσεων, διάρρηξη και βοήθεια σε
διάρρηξη» (Landgag Nordrhein-Westfalen, Drucksache 9/922/27.7.1981). Ο ίδιος ο Hubbard και 24 άλλοι οπαδοί της Σαηεντόλοτζυ, που δεν ήταν κατηγορούμενοι, χαρακτηρίσθηκαν «συνένοχοι» (βλ. παραπομπές στο Haack, 1993, (Τ.22.74). Σε πέντε χρόνια φυλάκιση καταδικάσθηκε και η παγκόσμια αρχηγός της «Υπηρεσίας Ασφαλείας» Jene Kember.
Όμως
και μετά τη διάλυση του Guardian Office η «βασική σκέψη» για
εξουδετέρωση των αντιπάλων, ιδιαίτερα εκείνων που ασκούν κριτική στη
σαηεντόλοτζυ («Suppresive person», «αντισαηεντολόγος» ή «αντικοινωνική
προσωπικότητα»), έμεινε. Τα καθήκοντα αυτά ανέλαβε η οργάνωση του
Hubbard, με την ονομασία «Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων» (Office of Special Affairs-O.S.A ).
Το κείμενο που ακολουθεί δόθηκε στα Staff (μέλη προσωπικού) του ΚΕΦΕ
(Κέντρο Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος) το Δεκέμβριο του 1990. Είναι
όντως αποκαλυπτικό για τους σκοπούς του O.S.A. Γι’ αυτό το παραθέτουμε
ολόκληρο:
«OFFICE OF SPECIAL AFFAIRS ( OSA)
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΙΔΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (ΓΕΥ)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ TO OSA ;
Η ιστορία
του Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων αρχίζει στα I960, όταν ο L.R.H, έγραψε
στην HCO PL 15 Αυγούστου 1960, Τομέας Κυβερνητικών Υποθέσεων:
"Όλο
και πιο πολύ, καθώς οι κυβερνήσεις αποσυντίθενται κάτω από την απειλή
του ατομικού πολέμου και του κομμουνισμού, οι Κεντρικές Οργανώσεις είναι
υποχρεωμένες να δίνουν πολύ εκτελεστικό χρόνο σε κυβερνητικές υποθέσεις
προς μεγάλη απώλεια των οργανώσεων των ίδιων. Η αναταραχή που μπαίνει
στις δραστηριότητες της Σαηεντολογίας λόγω νομικών θεμάτων, φορολογικών
θεμάτων, και θεμάτων στην υποβοήθηση κυβερνήσεων να διατηρήσουν
σταθερότητα, έχει υπονομεύσει τον χρόνο μας και έχει προσηλώσει την
προσοχή μας προς δικιά μας απώλεια.
Τώρα
για να διορθώσω αυτήν την κατάσταση, επιθυμώ να συμπεριλάβω και να
αποκλείσω, με μια στρατιωτική έννοια αυτήν την εισβολή και να απαγορεύσω
απερίφραστα και εντελώς τέτοια είσοδο (αυτών των θεμάτων ή του δικού
μας προγράμματος για τις κυβερνήσεις) στις Κεντρικές Οργανώσεις ή στις
γραμμές επικοινωνίας του HCO. Με άλλα λόγια, οι Κεντρικές Οργκς και τα
HCO θα λειτουργούν από, για και σαν μονάδες υπηρεσιών και δραστηριοτήτων
της σαηεντολογίας και το ειδικό Τμήμα Κυβερνητικών Υποθέσεων θα
χειρίζεται άλλα θέματα και ειδικότερα θα αρνείται τέτοια
μη-σαηεντολογικά θέματα να μπαίνουν στις γραμμές επικοινωνιών της
οργάνωσης» (LRH)
Στα
1961, στην HCO PL 13 Μαρτίου 61 II Τμήμα Επίσημων Υποθέσεων, ο LRH
άλλαξε το όνομα του σε Τμήμα Επισήμων Υποθέσεων. Επίσης υπογράμμισε τη
σημασία αυτού του τμήματος: "θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η μοίρα των
εθνών εξαρτάται από τις ενέργειες, την εξυπνάδα και την ικανότητα του
Διευθυντή των Επισήμων Υποθέσεων να χειρίζεται άτομα για να πάρουν
βοήθεια από την Σαηεντολογία" (LRH, HCO PL 13 Μαρτίου 1961).
Και
το 1971, ο LRH είπε στους μαθητές του FEBEC για τον Τομέα 20: "Ο Τομέας
20 έχει το τελικό πολύτιμο προϊόν : ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ".
"Αυτό
μεταφράζεται σε πολυάριθμες κατευθύνσεις, θα συνίστατο στην
καταπολέμηση μιας εχθρικής προπαγανδιστικής ενέργειας, θα συνίστατο στη
δημιουργία θετικού Τύπου, θα συνίστατο από πάρα πολλά πράγματα. Αλλά ο
σκοπός όλων είναι ένα προϊόν και είναι μία αποδοχή (αυτό καθορίζει σε
ένα πολύ μεγάλο βαθμό την επιβίωση της οργάνωσης γενικά, και έτσι φυσικά
συνεισφέρει σε όλα τα άλλα προϊόντα)».Εάν βρίσκονται εκεί έξω στην
κοινωνία να αντιμετωπίζουν καταστάσεις και να χειρίζονται πράγματα σε
μια μακρυά τροχιά και με εξωτερική προσέγγιση, τότε θα πετύχετε
αποδοχές."(LRH, FEBC Ταινία 12).
Πρόσφατα, αυτοί οι τομείς 20 έχουν ενωθεί σε ένα παγκόσμιο δίκτυο, ονομαζόμενο Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων (O.S.A.).
Το δίκτυο έχει σαν επικεφαλής μια διεθνή διαχειριστική μονάδα (OSA
ΙΝΤ), η οποία διοικεί ηπειρωτικές διαχειριστικές μονάδες που βρίσκονται
στα διάφορα FOLO/CLO (Ευρώπη το OSA EU, που βρίσκεται στο CLO EU). Αυτές
με την σειρά τους διοικούν τοπικές μονάδες όπου αυτές ήδη υπάρχουν (π.χ
OSA Ελλάδος) μαζί με τους Διευθυντές Ειδικών Υποθέσεων (DSA) στις
οργανώσεις της σαηεντολογίας.
Το
δίκτυο είναι περαιτέρω επανδρωμένο με ικανό προσωπικό για να χειρίζεται
πλήρως τις διάφορες υπάρχουσες καταστάσεις έτσι θα είναι δυνατόν στις
οργανώσεις να επεκτείνονται και με ασφάλεια για να φτάσουν το μέγεθος
του παλαιού Σαίντ Χίλλ χωρίς να σπαταλάνε την προσοχή τους σε τέτοια μη
Σαηεντολογικά θέματα, ενώ το δίκτυο του OSΑ δουλεύει προς επίτευξη του
σκοπού του Τομέα 20 όπως δηλώθηκε από τον LRH στην HCO PL 13 Μαρτίου 61:
"Να φέρει την Κυβέρνηση και τις εχθρικές φιλοσοφίες σε κατάσταση συμφωνίας με τους σκοπούς της σαηεντολογίας" (LRH)».
Το κείμενο αυτό αποδεικνύει πως η Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων έχει ως βασικό
σκοπό τη διάβρωση των υπευθύνων προσώπων της πολίτικης ζωής, της
τοπικής αυτοδιοίκησης και κάθε τομέως της ζωής, μέσω εξουδετερώσεως κάθε
εμποδίου για την επικράτηση μιας και μοναδικής ιδεολογίας, δηλαδή της
σαηεντόλοτζυ και της επιβολής των ιεραρχικών δομών της.
Η
υπηρεσία αυτή χειρίζεται τις νομικές υποθέσεις της οργάνωσης, στις
οποίες κυρίως περιλαμβάνεται η τρομοκρατία μηνύσεων και οι μεθοδεύσεις εξουδετερώσεως αυτών που ασκούν κριτική ή γίνονται κατά οποιοδήποτε τρόπο εμπόδιο στην επικράτηση των σκοπών της οργάνωσης. Εδώ χρησιμοποιούνται όλες οι μέθοδοι κατασκοπείας και ψυχολογικού πολέμου.
Η δραστηριότητα αυτή δεν περνάει μέσα από τις «γραμμές επικοινωνίας»,
στα πλαίσια της ιεραρχίας της οργάνωσης αποτελεί ιδιαίτερη «φάλαγγα»,
με ξεχωριστή ιεραρχία.
Το «Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων»
ταυτίζεται μ’ ένα παγκόσμιο δίκτυο. Στην κορυφή βρίσκεται μια διεθνής
διαχειριστική μονάδα», υπεύθυνη για όλες τις «ηπειρωτικές διαχειριστικές
μονάδες», στις οποίες υπάγονται οι τοπικές μονάδες, όπως είναι η OSA
Ελλάς. Αυτό το διεθνές δίκτυο λειτουργεί με «ικανό προσωπικό», ώστε να
αντιμετωπίζεται οποιαδήποτε κατάσταση, με τελικό στόχο «να φέρει την
κυβέρνηση και τις εχθρικές φιλοσοφίες σε κατάσταση συμφωνίας με τους
σκοπούς της σαηεντόλοτζυ», δηλαδή την πλήρη διάβρωσή τους.
Συμπερασματικά
παρατηρούμε ότι στις ομάδες που μας απασχολούν σ' αυτό το βιβλίο
κυριαρχεί μια αντίστροφη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η «ηθική» αυτή
θεμελιώνεται σε μια διαφορετική αντίληψη περί ανθρώπου.
Σύμφωνα μ’ αυτή την αντίληψη δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο∙
δεν υπάρχει «Θεός» έξω από τον άνθρωπο, ο ίδιος ο άνθρωπος είναι Θεός
και επομένως, ο ίδιος αποτελεί την «πηγή» και το κέντρο της «ηθικής».
Επομένως
ο άνθρωπος δεν είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του έναντι κανενός
άλλοι» έξω από τον εαυτό του. Αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος ως «καλό», αυτό που εξυπηρετεί τον άνθρωπο, λογίζεται ως «καλό».
Κατά την αντίληψη αυτών των ομάδων που πιστεύουν στις δοξασίες του κάρμα και της μετενσάρκωσης, ο,τιδήποτε κάνει ο άνθρωπος είναι «καλό», αρκεί να το κάνει «χωρίς ταύτιση ή προσκόλληση».
Σε άλλες ομάδες ολοκληρωτικής ιδεολογίας το «καλό» και «ηθικό» το προσδιορίζει ο «μεσσίας» και το συμφέρον της ομάδας.
Κριτική εναντίον του «μεσσία» λογίζεται παραφροσύνη και αυτός που την
ασκεί θεωρείται δαιμονισμένος. Ο,τιδήποτε κάνει ο «μεσσίας» είναι «για
το καλό της ανθρωπότητας».
Η
φασιστική αντίληψη προσδιορίζει ιδιαίτερα την «ηθική» της σαηεντολότζυ.
Ως «καλό» λογίζεται κάθε «επιβιωτική ενέργεια» σε ανώτερα «δυναμικά». Έτσι το συγκεκριμένο πρόσωπο, που θα διαφωνήσει με την «συνταγή» της σαηεντόλοτζυ μπορεί άνετα ακόμη και να θανατωθεί, αν το έγκλημα αυτό συνιστά «επιβιωτική ενέργεια» στο επίπεδο της ομάδας.
Προκειμένου να περιφρουρηθεί η ομάδα, δηλαδή η ιδεολογία της
σαηεντόλοτζυ, πρέπει να θυσιασθεί κάθε ιδανικό, ακόμη και η αγάπη∙
τίποτε δεν τοποθετείται πάνω από την «επιβίωση σε ανώτερα δυναμικά»!
Η «ηθική» γίνεται εδώ «τεχνολογία» με υπέρτατο σκοπό την επικράτηση της ιδεολογίας. Το να σέβεται κανείς τις απόψεις των άλλων αν δεν συμφωνούν με την ιδεολογία της ομάδας, αυτό θεωρείται ανήθικο. Τούτο γιατί ο σκοπός της ηθικής είναι να απομακρύνει από το περιβάλλον «ενάντιες προθέσεις» και «ξένες προθέσεις».
Το
να έχει κανείς ανοχή και να επιτρέπει στον άλλο να εκφράζει τις δικές
του απόψεις, αυτό κάνει το έργο της οργάνωσης μη αποτελεσματικό και
σ'αυτή την περίπτωση πρέπει «να βάλουμε εκεί ηθική», δηλαδή να
εξουδετερώσουμε τις αντίθετες ή ξένες απόψεις, «καθαρίζοντας το
περιβάλλον». Έτσι επιβάλλουμε την «αλήθεια», δηλαδή «αυτό που φέρει
αποτελέσματα».
Η
υψηλότερη «κατάσταση ηθικής» είναι η «κατάσταση της ισχύος». Μια
«κατάσταση» στην οποία ο «ισχυρός» μπορεί με κάθε μέσο να επιβάλει την
ιδεολογία και τις πρακτικές της οργάνωσης, ακόμη και με εγκληματικές
πράξεις.
Από
τις «χαμηλότερες» καταστάσεις «ηθικής» είναι η «κατάσταση του εχθρού»,
εκείνου δηλαδή που δεν αποδέχεται την ιδεολογία της οργάνωσης και
παρεμποδίζει την επικράτησή της. Αυτός πλέον λογίζεται «εγκληματίας»,
γιατί με τη στάση του μειώνει το «επίπεδο επιβίωσης» σε υψηλότερα
«δυναμικά». Είναι «καταπιεστικό άτομο» και πρέπει να εξουδετερωθεί ή να
καταστεί ακίνδυνος. Όταν κανείς βρίσκεται στην «κατάσταση του εχθρού»,
λογίζεται «ελεύθερο πουλί» και δεν έχει απολύτως κανένα δικαίωμα. Μπορεί
κανείς ακόμη και να τον φονεύσει και η πράξη αυτή θεωρείται ηθική.
Προκειμένου να «καθαρίσει το περιβάλλον» από «αντικοινωνικές προσωπικότητες» τίθενται σε ενέργεια ποικίλες μεθοδεύσεις που δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στο βρώμικο πόλεμο των μυστικών υπηρεσιών.
Η
αντίστροφη αυτή «ηθική» δεν αποβλέπει μόνο στην εξουδετέρωση κάθε
«εμποδίου» στο επίπεδο ενός ατόμου (λόγου χάρη ενός κριτικού) ή μιας
ομάδας (π.χ. της Εκκλησίας) αλλά και στο επίπεδο του Έθνους:
λειτουργούν ήδη μυστικές οργανώσεις και μηχανισμοί με αυστηρή ιεραρχική
δομή και μ’ όλα τα μέσα των μυστικών υπηρεσιών με αποκλειστικό σκοπό τη
διάβρωση ολοκλήρου του έθνους, ή, όπως το διατυπώνει η σαηεντόλοτζυ
αναφερόμενη στο σκοπό του Office of Special Affaires (OSA): «να φέρει
την Κυβέρνηση και τις εχθρικές φιλοσοφίες σε κατάσταση συμφωνίας με τους
σκοπούς της σαηεντόλοτζυ».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ - ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ Π. Ε. Γ, τηλ. 210 6396665
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com
9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου