...Παρά
τάς φιλοφρονήσεις καί τά μειδιάματα καί τά φανταχτερά λόγια, πού ὡς
πυροτεχνήματα ἐξαπολύει ἐσχάτως ὁ πάπας διά νά μᾶς ἐντυπωσιάση, ὁ πάπας εἰς τήν πραγματικότητα παραμένει ἀμετάπειστος καί ἀμετανόητος. Ἡ
ἰδέα, ὅτι ὀ πάπας εἶναι ὁ ποντίφηξ, ὀ ἄκρος ἀρχειρεύς, ὁ πρῶτος, ὁ
ὕψιστος ἀρχηγός ὅλητς τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἔχων τάς κλεῖς, τό πρωτεῖον κάι
τό ἀλάθητον, ὁ προβάλλων τό "veto" καί εἰς αὐτάς ἀκόμη τάς ἀποφάσειςτ ῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τό εἴδωλον πού πρέπει ὄλοι νά πέσουν νά
προσκυνήσουν, ἡ ἐσφαλμένη αὐτήν ἰδέα, ὄχι ἁπλῶς ἐσφαλμένη, ἀλλά καί
ἑωσφορική ἰδέα, ἔχει ἐνσφηνωθῆ τόσον πολύ μέσα εἰς τά κρανία τῶν παπῶν,
καί ὄχι μόνο τῶν παπῶν ἀλλά καί ὅλων τῶν ὁπαδῶν τοῦ παπισμοῦ, ὥστε
πρέπει νά περάσουν ὄχι δεκαετηρίδες, ἀλλά αἰῶνες ὁλόκληροι, διά νά γίνῃ
θαῦμα, διά ν' ἀλλάξῃ ἡ νοοτροπία των.
Ἄς μή ἀπατώμεθα ἀπό τάς ἐξωτερικάς ἐκδηλώσεις. Ὁ βαθύτερος σκοπός τῶν νέων ἀποπειρῶν τοῦ πάπα εἶναι ἕνας· ἡ διάλυσις καί ἀπορρόφησις τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἄς προσέξωμεν πολύ οἰ ὀρθόδοξοι, ἵνα μή ἐμπέσωμεν εἰς τήν παγίδα τήν ὁποίαν μᾶς στήνει ἐσχάτως τό Βατικανόν. Τό θηρίον τῆς Ρώμης, παρ' ὅλα τά προσωπεῖα πού ἀλλάσσει κατά καιρούς, παραμένει ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀμετάβλητον. Εἶναι δέ κατ' ἐξοχήν σήμερον ἐπικίνδυνον, διότι δέν κρατεῖ ξίφη, ἀλλά σκορπίζει πανταχοῦ μειδιάματα καί εὐλογίας...
Ἄς μή ἀπατώμεθα ἀπό τάς ἐξωτερικάς ἐκδηλώσεις. Ὁ βαθύτερος σκοπός τῶν νέων ἀποπειρῶν τοῦ πάπα εἶναι ἕνας· ἡ διάλυσις καί ἀπορρόφησις τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἄς προσέξωμεν πολύ οἰ ὀρθόδοξοι, ἵνα μή ἐμπέσωμεν εἰς τήν παγίδα τήν ὁποίαν μᾶς στήνει ἐσχάτως τό Βατικανόν. Τό θηρίον τῆς Ρώμης, παρ' ὅλα τά προσωπεῖα πού ἀλλάσσει κατά καιρούς, παραμένει ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀμετάβλητον. Εἶναι δέ κατ' ἐξοχήν σήμερον ἐπικίνδυνον, διότι δέν κρατεῖ ξίφη, ἀλλά σκορπίζει πανταχοῦ μειδιάματα καί εὐλογίας...
Ταῦτα λέγοντες δέν εἴμεθα κατά τῆς ἑνώσεως, καθολικοῦ αἰτήματος ὅλου τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. Θέλομεν καί ἡμεῖς τήν ἕνωσιν, ἀλλά μέ Ὀρθοδοξίαν ἀκέραιαν καί ἀπερίτμητον. Ἀλλ' οὔπω ἤκει ἡ ὥρα τῆς ἀληθοῦς ταύτης ἑνώσεως. Ἕνωσις δέ γινομένη εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ψευδο-ἕνωσις.
Πᾶσα δέ πρόωρος προσέγγισις, ἀντί νά συντελέσῃ εἰς τήν συντόμευσιν τοῦ
χρόνου τῆς ἑνώσεως, θά συντελέσῃ εἰς τό νά εὐρύνῃ περισσότερον τό χάσμα
πού χωρίζει τάς δύο Ἐκκλησίας, καί ὁ χρόνος τῆς πραγματικῆς ἑνώσεως θά
ἀπομακρυνθῇ ἔτι περισσότερον.
Δυστυχῶς κουφοί θεολόγοι καθηγηταί καί
ἐπιπόλαιοι τινες ἱεράρχαι δέν θέλουν ν' ἀντιληφθοῦν τήν σκληράν
πραγματικότητα. Ἀγαποῦν τά ταξίδια, τάς ἀβρότητας, τάς συναναστροφάς,
τάς κοσμικάς σχέσεις, τά πολυτελῆ συμπόσια...Καί τινες φιλοδοξοῦν νά
γίνουν οἱ εἰρηνοιποιοί, ἡ γέφυρα ἑνώσεως. Ἀλλ' ὁποία γέφυρα! Γέφυρα
χαρτίνη, ἡ ὁποία εἰς τήν ὁρμήν τοῦ πρώτου ἀνέμου θά καταπέσῃ. Καί εἴθε
ἐπ' αὐτῆς νά εὐρίσκωνται μόνον οἰ κατασκευασταί αὐτῆς...
Ἀλλ' εὐτυχῶς, ἐναντίον τῶν τάσεων αὐτῶν κηρύσσεται ὁ εὐσεβής Ἑλληνικός λαός, ὁ ἀκοίμητος αὐτός φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας...
ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ἁγιογραφικές καί πατερικές μαρτυρίες
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου