Η προσευχή μάς ενώνει με τον Θεό και μεταξύ μας

Eβδομη Κυριακή από το Πάσχαη σημερινή, αγαπητοί, και εορτάζομε τη μνήμη των αγίων πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου, που έγινε στα 325 μ.Χ.στη Νίκαια της Βιθυνίας.

Το άγιο Ευαγγέλιο (Ιωάννου κεφ. ιζ', 1-13) είναι ένα κομμάτι από την Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού Χριστού μας μετά το Μυστικό Δείπνο. Ο Κύριος εδώ προσεύχεται στον αιώνιο Πατέρα Του ως άνθρωπος. Η προσευχή μάς ενώνει μετον Θεό και μεταξύ μας. Μας ανεβάζει, γιατί,καθώς προσευχόμεθα όλοι στον ίδιο Θεό, τονΘεό των πατέρων μας, είμαστε κοντά Του. Και αφού είμαστε κοντά σε Κείνον, είμεθα και μεταξύμας κοντά, μαζί. Η ενότητα είναι για τον άνθρωπο το σπουδαιότερο πράγμα. Γι' αυτό κι Εκείνος και τα πάντα ρέπουν προς την ενότητα.
Στην Αρχιερατική προσευχή και στο κομμάτι που διαβάζουμε ο Χριστός ευχαριστεί τον Πατέρα γιατί Τον δόξασε, δηλαδή για τη θυσία του Χριστού, για τη θυσία Του. Γιατί η δόξα του Ιησού Χριστού είναι η θυσία Του για μας. Κι αυτό μας συγκινεί βαθύτατα και μαςονίζει. Εκείνος καταδέχτηκε να πεθάνει για μας και αναστήθηκε για μας. Κι όλα τα έκανε και τα κάνει για μας. Αυτό θα πει αγάπη,θυσιαστική και μέγιστη αγάπη. Αγάπη μέχρι τον θάνατο και μέχρι τον Σταυρό, κι αγάπη μέχρι την Ανάσταση, και πιο πέρα ακόμη.

Είναι καλό να προσευχόμεθα.Μας ανεβάζει στον ουράνιο Πατέρα η προσευχή, κι αποτελεί τα νεύρα της ψυχής. Μας ενώνει μαζί Του. Και τότε έχουμε χαρά, χαρά μεγάλη,γιατί βρισκόμαστε στα λημέρια μας, βρισκόμαστε στο κλίμα μας, βρισκόμαστε κοντά στον Θεό μας. Αλλωστε, το πρόβλημα του ανθρώπου είναι το πρόβλημα του Θεού Του. Αμα τα έχει καλά, άμα έχει ενότητα με τον Θεό του και καλή σχέση ο χριστιανός άνθρωπος, ο χριστιανός Ορθόδοξος, τότε πανηγυρίζει, τότε βρίσκεται στον Παράδεισο, τότε μπορεί και αντιμετωπίζειτα υπόλοιπα προβλήματα της ζωής και βγαίνει πέρα νικητής. Τον ευχαρίστησε, λοιπόν, τον Πατέρα Του ο Χριστός για τη θυσία Του, για τον Σταυρό και την Ανάστασή Του. Τον ευχαρίστησε.
Και στη συνέχεια, στο υπόλοιπο τηςπροσευχής και μάλιστα στο κομμάτι που διαβάζομε, παρακαλεί τον Πατέρα Του ο Χριστός να προστατεύει τους Αποστόλους αλλά και τους χριστιανούς όλων των αιώνων ως τοτέλος του κόσμου. Ο Χριστός με τη θυσία Τουμας προστάτευσε και μας προστατεύει. Μαςέσωσε και μας σώζει. Και λέει στον Πατέρα Του: «Παρακαλώ πολύ να είναι ενωμένοι με Μένα και με Σένα, και να γίνουν όλοι και όλα ένα». Αυτή είναι, άλλωστε, η επιθυμία τουΧριστού  να ενωθούμε όλοι μαζί Του, και Κείνος να μας ενώσει με τον Πατέρα, με τον ουρανό,να μας βάλει στον Παράδεισο.
Κι ακόμα Τον παρακαλεί να μας δίνει χαρά, να γεμίζει η ψυχή μας με χαρά, γιατί η Ορθοδοξία είναι η θρησκεία της χαράς, είναι η χαρά της Αναστάσεως, είναι η χαρά του Χριστού. Και είναι τόσο μεγάλη που ξεχύνεται παντού. Αλλωστε, στην Εκκλησία την Ορθόδοξη το καλό περισσεύει, βγαίνει από παντού και διαχέεται παντού. Αυτό είναι μυστήριο! ...;
 Μπορούμε τη χαρά αυτή της Εκκλησίας, τη χαρά αυτή του Χριστού, να την εισπράττουμε κάθε μέρα και κάθε στιγμή διά της προσευχής, εν παντί καιρώ και τόπω. Μπορούμε να σηκώσουμε τα χέρια μας και περισσότερο την ψυχή μας και να προσευχηθούμε στον Τριαδικό μας Θεό, να προσευχηθούμε στην Παναγιά μας, να προσευχηθούμε στους αγίους μας και να νιώσουμε και να νιώθουμε αυτή τη θεϊκή ενότητα, αυτή την πανέμορφη αρμονία, αυτό το μεγαλείο, που μόνο ο Χριστός μας το χαρίζει στην κάθε ορθόδοξη χριστιανική ψυχή.
 Αμποτε και στις ψυχές τις δικές μας να κατοικεί πάντοτε αυτή η χαρά, αλλά και στις ψυχές που 'ναι στο σκοτάδι να έρθει να τις βρει, να τις φωτίσει, και να γίνει στο τέλος ο καημός του Χριστού πράξη. Να γίνομε όλοι ένα μαζί με τον Χριστό μας, τον αθάνατο Βασιλέα, μαζί με την αγία μας Τριάδα.

(Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη-  Το κήρυγμα της Κυριακής. H εικόνα από νωπογραφία της Προσευχής στη Γεθσημανή στο Μοναστήρι τού Ντέτσανι στο Κοσσυφοπέδιο)