Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

αιρετικοι

μας είπαν νααπομακρυνόμαστε από τους αιρετικούς, να μην υπακούουμε σε θεολόγους και Πατέρεςανεξέλεγκτα, όταν πρόκειται για θέματα αιρέσεως, αλλά να εξετάζουμε «τηναναστροφή» των σύγχρονων Πατέρων μας, να ελέγχουμε αν κοινωνούν με αιρετικούς, αναντί ποιμένες, είναι ψευδοποιμένες και, αν διαπιστώσουμε την Ορθοδοξία τους, τότεμόνο να τους ακολουθούμε.Ανέφερα παραπάνω αρκετά παραδείγματα. Θα παραθέσω και μερικά ακόμα: Ο Μ.Αθανάσιος χαρακτηρίζει επικίνδυνη (και απατηλή ) την συμπεριφορά κάποιωνΟρθοδόξων, οι οποίοι διαβεβαίωναν ότι δεν αποδέχονται τις αιρετικές θέσεις του Αρείουκαι υποστήριζαν πως έχουν ορθόδοξο φρόνημα, αλλ’ όμως, επικοινωνούσανεκκλησιαστικά και συμπροσεύχονταν με τους αρειανόφρονες∙ συμβουλεύει, λοιπόν,απομάκρυνση απ’ αυτούς. (Αν αντικαταστήσετε τους αρειανόφρονες με τους παπικούςκαι τους οικουμενιστές, θα αντιληφθείτε ποια στάση μας συμβουλεύει να κρατήσουμε,εμείς οι σύγχρονοι Ορθόδοξοι, που είμαστε μεν αμαρτωλοί, αλλά θέλουμε να τηρήσουμετην ορθόδοξη κληρονομιά των Αγίων μας).Δεν πρέπει, συνεχίζει ο Μ. Αθανάσιος, να έχετε επικοινωνία και συμπροσευχές μετους αιρετικούς, γιατί όσοι βλέπουν εσάς τους ορθοδόξους να συγκεντρώνεστε με τουςαρειανόφρονες και να επικοινωνείτε άνετα μαζί τους, θα αποκομίσουν την εντύπωση ότιτούτο είναι ακίνδυνο και θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο, και έτσι, θα περιπέσουν στοβόρβορο της αιρετικής ασεβείας: «τινές δε εισιν οι διαβεβαιούντες μεν τα Αρείου μηφρονείν, συγκαταβαίνοντες δε, και μετ' αυτών ευχόμενοι επί το αυτό... Όταν γαρ τινεςυμάς τους εν Χριστώ πιστούς θεωρήσαντες μετ' αυτών συνερχομένους καικοινωνούντας, πάντως υπονοήσαντες αδιάφορον είναι το τοιούτον, εις τον της ασεβείαςεμπεσούνται βόρβορον».Και παρακάτω γράφει: Για να μη συμβεί αυτό, να αποφεύγετε την εκκλησιαστικήεπικοινωνία με όσους φανερά συμμερίζονται και πιστεύουν τα ασεβή δόγματα τουΑρείου, εκείνους δε που νομίζουν ότι δεν έχουν αποδεχτεί την αρειανικὴ διδασκαλία, αλλ’ όμως επικοινωνούν μετά των αιρετικών αρειανών, απ’ αυτούς αρχικά ναφυλάγεσθε. Και κατ’ εξοχήν εμείς που ορθοφρονούμε, πρέπει να αποφεύγουμε τηνεκκλησιαστική κοινωνία, με εκείνους, των οποίων το φρόνημα ως κακόδοξοαπορρίπτουμε. «Ιν' ουν μη τούτο γένηται, θελήσατε …τους μεν φανερώς φρονούντας τατης ασεβείας αποστρέφεσθαι, τους δε νομίζοντας τα Αρείου μη φρονείν, κοινωνούνταςδε μετά των ασεβών φυλάττεσθαι· και μάλιστα ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτουςαπό της κοινωνίας προσήκει φεύγειν»

http://www.scribd.com/doc/28964678/%CE%91%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%B5-%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%91%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82

Η ορθόδοξη πίστη είναι το παν. Οι άγιοι για τους οποίους μιλάει ο Παύλος, στην προς Εβραίους επιστολή του (κεφ. 11), και όσοι έζησαν μαζύ τους, δεν τελειώθηκαν επειδή έχυσαν το αίμα τους, αλλά δικαιώθηκαν με την πίστη και μέχρι σήμερα θαυμάζονται, γιατί ήσαν έτοιμοι να υποστούν ακόμη και θάνατο, για την ευσέβειά τους στον Κύριο... Λοιπόν και μείς τώρα καλούμαστε να αγωνισθούμε για το παν, για την πίστη μας. Επειδή δε το ζήτημά μας τώρα είναι ή να αρνηθούμε ή να τηρήσουμε την πίστη, οφείλουμε να έχουμε την φροντίδα αλλά και την πρόθεση να φυλάξουμε αυτά που παραλάβαμε και να θυμούμαστε συνεχώς την πίστη, που διατυπώθηκε στη Νίκαια. (Μέγας Αθανάσιος)


Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Μπορεῖ κανείς νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι δέν ἀγαποῦσε ὁ Κύριος; Καί ἀγαποῦμε περισσότερο ἐμεῖς, πού ἄλλοτε μέ τό διαβόητο «Παγκόσμιο Συμβούλιο ᾿Εκκλησιῶν», ἄλλοτε μέ τούς ἀτελέσφορους καί ἀνούσιους διαλόγους ᾿Ορθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν, «πωλοῦμε» ἀγάπη, τήν ὁποία κακῶς θεοποιήσαμε; «῾Ο Θεός ἀγάπη ἐστί», τό μαρτυρεῖ ἡ ἁγία Γραφή, ἀλλά ἡ ἀγάπη δέν εἶναι θεός! Οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι διακηρύττουν ὅτι ἡμεῖς «ἀγαπῶμεν ἐν ἀληθείᾳ» (Α´ ᾿Ιω 3,18· Β´ ᾿Ιω 1) καί συγχρόνως «ἀληθεύομεν ἐν ἀγάπῃ» (᾿Εφ 4,15). Δέν διαχώρισαν ποτέ τήν ἀγάπη ἀπό τήν ἀλήθεια, διότι ἡ ἀγάπη «συγχαίρει τῇ ἀληθείᾳ» (Α´ Κο 13,6)· δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει χωρίς τήν ἀλήθεια, εἶναι φυτό ἀληθοχαρές! Στήν ἴδια γραμμή κινοῦνται οἱ ἅγιοι πατέρες. «Εἴ που τήν εὐσέβειαν παραβλαπτομένην ἴδοις», λέγει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, «μή προτίμα τήν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείας». Στάσου γενναῖος μέχρι θανάτου καί διατηρώντας τήν φιλική διάθεση πρός ὅλους, σέ τίποτε μήν προδόσεις τήν ἀλήθεια. Δέν χωρίζεται ἡ ἀγάπη ἀπό τήν ἀλήθεια. ῾Ο διαχωρισμός τους, ἐπί ζημίᾳ βέβαια καί τῶν δύο, εἶναι τῶν ἡμερῶν μας ἐπίτευγμα. Εἶναι τό κατόρθωμα τοῦ συγχρόνου διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ! Ποτέ ἄλλοτε ἡ λέξη ἀγάπη δέν χρησιμοποιήθηκε τόσο πρόχειρα, ἀνεύθυνα καί ὕπουλα εἰς βάρος τῆς ἀλήθειας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου