Φ. Σ Χ Ο Ι Ν Α Σ : Ο ΕΡΩΣ ΩΣ ΟΔΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Ἐκτενές σχόλιο στό βιβλίο τοῦ π. Νικολάου Λουδοβίκου ‟Οἱ τρόμοι τοῦ προσώπου καί τά βάσανα τοῦ ἔρωτα”.

Posted by egolpion in ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ

≈

Vladimir Soloviev (1853-1900)

Φ.  Σ Χ Ο Ι Ν Α Σ :

Ο ΕΡΩΣ ΩΣ ΟΔΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Ἐκτενές σχόλιο στό βιβλίο τοῦ π. Νικολάου Λουδοβίκου 

‟Οἱ τρόμοι τοῦ προσώπου καί τά βάσανα τοῦ ἔρωτα”.

Τέλος ὡς πρός τήν ἐκστατική καί ἀνατατική λειτουργία τοῦ ἀνθρώπινου ἔρωτα φαίνεται, ἐκ πρώτης ὄψεως, πώς συνάδει ἕνα ὄντως τολμηρό χωρίο τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ. Παραθέτουμε τό χωρίο: « Ἡ πορνεία καθό μέν ἔφεσις καί φιλία καί ἕνωσις ἀγαθόν, καθό δέ τοῦ μή ὀφείλοντος καί τοῦ ἀπηγορευμένου ἔφεσις κακόν·τό γάρ μή ἐντεταλμένον, ἀλλ᾿ ἀπηγορευμένον οὐκ ὄν ὡς μή ὀφεῖλον. Διό καί ἡ τοῦ μή ὄντος μηδέ ὀφείλοντος γενέσθαι ἔφεσις κακόν» (Κατά Μανιχαίων 59, τόμος IV, ἔκδοση B. Kotter, Βερολίνο 1981, σελ. 379). Ἀκόμη «Οἶδεν ὁ θεός τό κακόν ὡς ἀγαθόν, ὥσπερ τήν πορνείαν οἶδεν ὡς ἔφεσιν καί φιλίαν καί ἕνωσιν. Καί παρ᾿ αὐτῷ καί αἱ αἰτίαι τῶν κακῶν δυνάμεις ἀγαθοποιοί· πολλάκις ἐκ πορνείας γεγένηνται σκεύη ἐκλογῆς» (Κατά Μανιχαίων 48, τόμος IV, ἔκδοση B. Kotter, Βερολίνο 1981, σελ. 377). 

 Ἡ φράση «Ἡ πορνεία καθό μέν ἔφεσις καί φιλία καί ἕνωσις ἀγαθόν…» δείχνει, ἐπαναλαμβάνουμε ἐκ πρώτης ὄψεως, νά συνάδει πρός τόν Γιανναρικό ἔρωτα. Ὁ ἔρως φαίνεται νά ἐπιτελεῖ μία ἑνοποιό καί συνδετική τῶν ὄντων δύναμη, γι᾿ αὐτό ὡς ἔφεσις καί φιλία καί ἕνωσις, ἀκόμη καί στήν μορφή τῆς πορνείας, εἶναι ἀγαθόν. Ὡς ἕνωση ὅμως μετά τοῦ ἀπηγορευμένου εἶναι κακόν. Ἄρα μόνο ἡ ἕνωση μετά τῆς νομίμου συζύγου ἀποτελεῖ ὄντως ἀγαθόν. Ἡ ἕνωση μετά τῆς ἀλλοτρίας ἀποτελεῖ κακέκτυπο, καρικατούρα, τοῦ ὄντως ἀγαθοῦ ἔρωτος. Πρός ἀποφυγή πάσης παρεξηγήσεως προσάγουμε ἕνα ἄλλο χωρίο τοῦ Δαμασκηνοῦ ἀπό τό ἴδιο ἔργο, τό Κατά Μανιχαίων, πού διασαφηνίζει τά πράγματα: «Καί εἰ τῇ μίξει χρησόμεθα ταῖς ἑαυτῶν γυναιξί πρός τεκνογονίαν κατά τόν νόμον τόν δοθέντα τῇ φύσει παρά τοῦ θεοῦ, καλόν· εἰ δέ χρησόμεθα τῇ ἐπιθυμίᾳ πρός τά ἀλλότρια παρά τόν νόμον τοῦ θεοῦ, κακόν…Ἡ πορνεία οὐ διά τήν συνάφειαν ἐστι κακή, ἀλλά διά τό τῇ ἀλλοτρίᾳ συναφθῆναι». (Κατά Μανιχαίων 14 42-47, τόμος IV, ἔκδοση B. Kotter, Βερολίνο 1981, σελ. 359).

Ἑπομένως μόνον ἡ μίξη μετά τῆς νομίμου συζύγου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Γάμου εἶναι ὄντως ἀγαθόν. Ὁ φυσικός ἔρως, ὅσο καί ἄν ὑπάρχει ἔντονο τό συναισθηματικό στοιχεῖο, ἀπό μόνος του δέν ἀρκεῖ πρός ὑπαρκτική πλήρωση. Χρειάζεται ἀπαραιτήτως ὁ ἁγιασμός τῆς θείας Χάριτος. Ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος φύση καί πρόσωπο, μέ τίς ψυχοβιολογικές, συναισθηματικές, ἐρωτικές λειτουργίες του πρέπει νά ἀνακραθεῖ  στήν ἄκτιστη Χάρη πρός ἐπίτευξη τῆς ὑπαρκτικῆς πληρότητος.

….πηγή: Αντίφωνο

http://www.egolpion.com/sxinas_giannaras.el.aspx