Μιά ορθόδοξη μαρτυρία στήν Γαλλία

Συνέντευξη μέ έναν Γάλλο ορθόδοξο Ιερέα

Είμαστε στήν ευχάριστη θέση νά δημοσιεύσουμε τήν συνέντευξη πού μάς παραχώρησε ο π. Πέτρος Deschamps, πού είναι εφημέριος τής Ορθόδοξης Ενορίας τής Αγίας Σκέπης καί τού Αγίου Γεωργίου Besancon Γαλλίας, τής Μητροπόλεως Δυτικής καί Νότιας Ευρώπης πού ανήκει στό Πατριαρχείο Ρουμανίας, καί μεταφραστού τών βιβλίων τού Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ιεροθέου στά γαλλικά.

Συναντήσαμε γιά πρώτη φορά τόν π. Πέτρο Deschamps καί τήν Πρεσβυτέρα του Μαρία πρίν οκτώ χρόνια, όταν είχαν έρθει στήν Ναύπακτο γιά νά γνωρίσουν από κοντά τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Ιερόθεο, τά βιβλία τού οποίου διάβαζαν γιατί τούς ελκύει η πατερική θεολογία πού εκφράζουν, καί επιθυμούσαν νά μεταφράσουν στά γαλλικά μερικά από αυτά, όπως τήν «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία», πράγμα πού έγινε. Σήμερα κυκλοφορούν στά γαλλικά τέσσερα βιβλία τού Σεβασμιωτάτου.

Από τήν αρχή μάς έκανε εντύπωση η αγάπη τους γιά τήν ορθόδοξη παράδοση, η απλότητά τους, παρά τά προσόντα τους (ο π. Πέτρος εργαζόταν ως πυρηνικός φυσικός-μηχανικός στό Κέντρο Ατομικής Ενέργειας τής Γαλλίας καί παράλληλα ως καθηγητής πατρολογίας στό γαλλικό ινστιτούτο θεολογίας, καί η Πρεσβυτέρα του ως καθηγήτρια γαλλικών καί γερμανικών στό Λύκειο) τό πρόσχαρο τού χαρακτήρα τους μέ τό λεπτό γαλλικό χιούμορ, η μεταξύ τους αγάπη κλπ.

Τρείς φορές επισκέφθηκαν τήν Ναύπακτο καί συζητούσαν πολλές ώρες μέ τόν Σεβασμιώτατο γιά θέματα πού αναπτύσσονται στά βιβλία του, γιά μεταφραστικές λεπτομέρειες κ.ά.

Κατά τήν φετινή τους επίσκεψη σκεφθήκαμε νά ζητήσουμε από τόν π. Πέτρο νά καταγράψη τίς γνώσεις καί τίς εμπειρίες του από τήν εκκλησιαστική ζωή στήν Γαλλία, γιατί τίς θεωρούμε ενδιαφέρουσες καί αξιόλογες γιά νά δημοσιευθούν στήν Εφημερίδα μας καί νά ωφεληθούν οι αναγνώστες μας.

Εντύπωση μάς έκανε τό εκκλησιαστικό φρόνημα τού π. Πέτρου, ο οποίος δέν απάντησε αμέσως στήν πρότασή μας, αλλά ζήτησε χρόνο –άν καί διανοούμενος Ευρωπαίος– γιά νά λάβη πρώτα τήν ευλογία τού Επισκόπου του, ως ένας απλός υποτακτικός!

Τό πρωτότυπο κείμενο τής συνέντευξης είναι γραμμένο στά γαλλικά καί ευχαριστούμε τήν κ. Μαρία Θεοδωράτου-Μπέκου γιά τήν μετάφραση καί τήν κ. Βασιλική Μελικίδου γιά τήν φιλολογική επιμέλεια.

Αιδεσιμολογιώτατε π. Πέτρε, ευλογείτε.

Θά θέλαμε νά μοιραστούμε μέ τούς αναγνώστες τής Εφημερίδος μας τίς γνώσεις σας γιά τήν Ορθοδοξία, τήν Εκκλησία καί τήν Κοινωνία στήν Ευρώπη, πού θά μάς βοηθήσουν στήν διεύρυνση τής αντίληψης πού έχουμε γιά τόν σύγχρονο κόσμο.

Ερωτήσεις γνωριμίας

1. Γάλλος καί Ορθόδοξος είναι σπάνιος συνδυασμός. Εσείς πώς τά καταφέρατε;

Κατ' αρχάς, πρέπει νά σάς ευχαριστήσω εγκαρδίως, π. Καλλίνικε, γιά τό ενδιαφέρον σας σχετικά μέ τήν Ορθοδοξία στήν Γαλλία. Αυτό μέ συγκινεί πολύ. Γεννήθηκα καί μεγάλωσα σέ ένα άθεο οικογενειακό καί κοινωνικό περιβάλλον, παρόλο πού βαπτίστηκα κρυφά Καθολικός από τήν γιαγιά μου. Στό Autun, όπου έκανα τήν στρατιωτική μου θητεία, είχα τήν πρώτη μου συνάντηση μέ τόν Χριστό, μέσα στόν καθολικό ναό, τού οποίου τήν ομορφιά θαύμαζα, κοντά στά λείψανα τού αγίου Λαζάρου.

Όταν ήλθα στό Παρίσι, συνάντησα τά μέλη τής αδελφότητας τού αγίου Φωτίου, η οποία ιδρύθηκε πρίν τόν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από Ρώσους μετανάστες, μέ στόχο νά ανακαλυφθούν εκ νέου οι ρίζες τής Ορθοδοξίας στήν Γαλλία, πρίν τό μεγάλο Σχίσμα τού 1054. Πρέπει νά φαντασθήτε αυτό πού αντιπροσώπευε μιά τέτοια αδελφότητα τήν εποχή εκείνη. Μέσα σέ μία Γαλλία, όπου αντιμέτωποι ήταν οι Καθολικοί, τών οποίων η Εκκλησία συχνά αποκαλείται η μεγαλύτερη αδελφή τής Ρώμης, οι Προτεστάντες, δυνατοί κατόπιν ενός επώδυνου ιστορικού αγώνα, καί οι άθεοι, όλο καί πιό πολυάριθμοι. Τί επανάσταση! Επρόκειτο γιά μιά επιβεβαίωση ότι η Γαλλία ήταν ορθόδοξη καί μπορούσε νά ξαναγίνη! Πόσες εντάσεις, διαιρέσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών πού σημειώνονταν στό περιβάλλον τών Ρώσων μεταναστών, αλλά καί πόσοι γενναίοι καί εμπνευσμένοι αγώνες, ώστε Γάλλοι, όπως εγώ, αρχίσαμε νά μελετάμε τήν ορθόδοξη θεολογία, τούς τοπικούς αγίους καί νά ανοίγουμε τήν πόρτα της θείας Λειτουργίας. Επίσης, όποιες κι άν ήταν οι περιπέτειες, είμαι ευγνώμων σέ αυτούς τούς ανθρώπους, καί μεταξύ αυτών, στόν Ευγράφιο Kovalesky, στόν Σεβ. Επίσκοπο Ιωάννη, τού Αγίου Διονυσίου από τήν Αρχιεπισκοπή τού Αγ. Ιωάννη Μαξίμοβιτς τής Σαγκάης καί τού San Francisco (αναγνωρίσθηκε άγιος, τό 1994) γιά τήν Ορθόδοξη Εκκλησία τής Γαλλίας πού έπρεπε νά ξαναγεννηθή από τίς στάχτες της.

Αλλά 10 αιώνες περιπλανήσεων καί αιρέσεων δέν εξαλείφονται μέ τ' άγγιγμα ενός μαγικού ραβδιού! Επίσης, τίς εσωτερικές μου εμπειρίες μέ τήν Ορθοδοξία τίς έζησα στό Zagorsk, δίπλα στόν τάφο τού αγίου Σεργίου, στήν Ρουμανία, κοντά στόν Πατριάρχη Ιουστινιανό καί στήν Κύπρο, όπου μία φορά με υποδέχτηκε ο άγιος Λάζαρος, στόν καθεδρικό του ναό στήν Λάρνακα.