Ο Θεός δεν είναι υπόθεση μερικών στιγμών του εικοσιτετραώρου...

Ο Θεός δεν είναι υπόθεση μερικών στιγμών του εικοσιτετραώρου...

Ο Θεός δεν είναι υπόθεση μερικών στιγμών του εικοσιτετραώρου. Είναι ϋπόθεση όλης της ημέρας,ή μνήμη του πρέπει να είναι συνεχής,ή σκέψη ότι ή σκέπη Του μας συνοδεύει παντού καί πάντοτε.

Ολη ή ήμερα μας πρέπει να είναι προετοιμασία για τίς κορυφαίες αυτές ιερές ώρες του εναγκαλισμού μας με τον Θεό.Καί οι ώρες της προσευχής αφετηρία δυνάμεων για τίς ώρες πού θ'ακολουθήσουν στον αγώνα μας προς συνάντηση των άλλων,των πειρασμών καί των θλίψεων,των ευχάριστων καί των δυσάρεστων.

Το Ωρολόγιο, το Ψαλτήριο, τα Μηναία, το Τριώδιο, το Πεντηκοστάριο, ή Παρακλητική δεν είναι βιβλία μόνο για τ' αναλόγια των εκκλησιών αλλά καί για το ταμείο των οικείων μας. Είναι εργαλεία τα βιβλία αυτά. 

Είναι ωραίο κανείς ν' αγαπήσει την καθημερινή συντροφιά τους. Έστω κι ένα μικρό 'Ορθρο να κάνει μερικούς ύμνους του Εσπερινού να πει ή το Απόδειπνο καί τους Χαιρετισμούς της Παναγίας,που πολύ την χαροποιούν καί περισσότερο μας χαροποιεί εκείνη.

Ο Μέγας Αθανάσιος στο σπουδαίο περί Παρθενίας έργο του λέει «τον αφιερωμένο στον Θεό πιστό πρέπει να τον βρίσκει ό ήλιος με το βιβλίο στο χέρι». 

Άλλα καί γιά τίς άλλες ώρες της ημέρας καί της νύχτας δίνει συμβουλές ποια ναναι ή οτάση του πιστού απέναντι στον Θεό.

Είναι γεγονός πώς τα βιβλία ωφελούν,αλλά δεν οδηγούν πάντα στην προσευχή. Ανώτερη των βιβλίων διδάσκαλος είναι ή ίδια ή προσευχή,στην οποία μαθητεύουν τα πλήθη των ασκητών,δίχως πολλές φορές καμμιά βοήθεια από τα βιβλία.Καί δίχως τα βιβλία καί δίχως τίς εκκλησιαστικές ουνάξεις όταν αυτά δεν υπάρχουν καί δεν μπορούν να είναι πάντα μαζί μας καί κοντά μας, με την εσωτερική εργασία της προσευχής,πού μπορούμε πάντα να την έχουμε εντός μας.'Ετσι ναός του Θεού καί άγιο θυσιαστήριο γίνεται ή ψυχή του κάθε αληθινού προσευχόμενου.Καί ή προφορική καί ή μετά των βιβλίων καί ή έκφωνη καί ή μυστική καλές προσευχές είναι,μόνο αν είναι προσεκτικές.

'Οπως δεν υπάρχει φυτό χωρίς ρίζα, έτσι δεν μπορεί να υπάρξει καλλιέργεια της ζωής της προσευχής δίχως τή μυστηριακή ζωή καί μάλιστα τη Θεία Ευχαριστία.

Μωυσέως μοναχού Αγιορείτου